Dag 18. 03-07-2022

3 juli 2022 - Kautokeino, Noorwegen

Vandaag rustdag nummer 2. We zijn tot bloedens toe gestoken vannacht, zelfs na  het doden van tientallen op bloed beluste beesten in de tent voor het slapen gaan. Mijn linkeroog zat vanmorgen voor 3/4 dicht door een beet van een van de overgebleven muggen in mijn tent.  Vandaag zijn we in Kautokeino. De naam intrigeerde me al als kind toen ik in de atlas bij de naam een klein wit rondje getekend zag. Verder in Lapland niets. Hoe afgelegen woon je dan vroeg ik me af. De naam is me altijd bijgebleven en nu ben ik er. Het geeft een speciaal gevoel. Je woont hier echt afgelegen. Eigenlijk doet tot nu toe niets denken aan de Sami (Lappen), alleen de soms onuitspreekbare plaatsnamen. Hier en daar zie je verzamelplaatsen voor rendieren, maar de laatste dagen hebben we er geen één gezien. Het landschap is eentonig en vaak wijds. Kautokeino is voor de Sami een belangrijke plaats, waar meerdere festivals worden gehouden, waar vele duizenden mensen op afkomen. Dat is de basis van het bestaan van onze camping, waar wij op dit moment de enige gasten zijn. Vanavond gaan we eten in een soort McDonalds bij een tankstation. Ook hier is horeca een probleem voor de reiziger. Morgenmiddag vervolgen we onze reis weer. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Tante Bets:
    3 juli 2022
    Sjonge jongens wat een avontuur daar in het hoge noorden! Vorig jaar las ik "Testament" van Nina Waha wat zich in het gebied afspeelt waar jullie rondreizen. E-reader mee? Dan kan ik het mailen. Fijn, ontspannend vakantie boek om de knuts te vergeten?
  2. Peter blok:
    3 juli 2022
    Aan het wegenpatroon in Lapland kun je wel zien dat de Zweden en Finnen niet bepaald vriendjes zijn (geweest). 🙃
  3. Chris:
    4 juli 2022
    Mooi landschap….! Echter die bloeddorstige beesten wil je er echt niet bij hebben. Plezier en sterkte gewenst.
  4. Wouter Keekstra:
    10 juli 2022
    Haha die plaatsnamen, onuitspreekbaar! En wat irritant lijkt me dat van die muggen en wespen. Bijzonder dat je nu op die plek bent waar je vroeger als kind van droomde. Ik had hetzelfde vorige week in Nieuw Zeeland, als kind vaak naar gekeken op de kaart boven m’n bed afvragend hoe het er zou zijn. Ik schrijf dit nu vanuit Auckland, Nieuw Zeeland!